Mijn vrouw wil borstvoeding geven!

We hebben samen besloten dat ons kindje borstvoeding krijgt. Ik was blij dat mijn partner ook om mijn mening vroeg, ook al zouden we toch wel gedaan hebben wat zij wilde. Ik was dus wel betrokken bij de beslissing, maar kan het niet helpen dat ik af en toe jaloers ben. Aan de andere kant ben ik blij dat ik deelgenoot mag zijn van deze onvergetelijke momenten.

Mijn vrouw, de nieuwe mama

Meestal zijn borsten voor mannen een lustobject, maar nu worden ze gebruikt om onze baby te voeden. Ik vond het moeilijk om mijn baby aan de borsten van mijn vrouw te zien; ik voelde me buitengesloten en een beetje jaloers. Ik mag er zelfs niet aan komen, omdat ze zo gevoelig zijn op het moment.

In het begin vond ik het niet leuk om te zien hoe ze met zijn tweeën zo gelukkig zijn, maar al gauw besefte ik hoe ontroerend het was en ben ik moeite gaan doen om meer betrokken te zijn. Nu vind ik het prachtig om mijn kindje te zien drinken.

Zelfverzekerd en geruststellend

Om te voorkomen dat ik mezelf nutteloos en buitengesloten voel, help ik mijn vrouw als ze gaat voeden. Ik zorg ervoor dat ze lekker zit of ligt en dat de sfeer ontspannen is. Soms houd ik haar in mijn armen; dan lijkt het bijna of we samen borstvoeding geven!

Bovendien ben ik ondertussen een echte expert op het gebied van de kleine ongemakken van borstvoeding (te korte of te lange voedingen, stuwing, tepelkloven, etc.). Mijn partner legt de lat af en toe erg hoog en denkt dan dat ze het niet goed genoeg doet. Dan ben ik degene die haar geruststelt en die haar helpt de dingen weer in perspectief te zien, waardoor ze weer zelfvertrouwen krijgt.

De overstap naar vaste voeding: missie volbracht!

Ons kindje is al 6 maanden en de overstap naar vaste voeding is niet altijd even makkelijk. Mijn partner heeft er moeite mee dat ze die intieme momenten met haar baby moet missen, maar ze zullen daar allebei gewoon aan moeten wennen. In het begin moest ik even wennen aan de flesjes en de hapjes, maar nu ben ik erg blij dat ik meer betrokken kan zijn. Ik heb het helemaal onder de knie en zie mijn partner vertederd naar ons kijken als ik de baby haar fruithapje geef!
 

Weer aan het werk gaan en toch borstvoeding blijven geven is vaak een hele uitdaging. Moederschap en carrière tegelijkertijd, last van de kraamtranen, schuldgevoel, vermoeidheid, stress - door al deze factoren zou je kunnen denken dat dit misschien wel het moment is om te stoppen met de borstvoeding. Maar met een beetje doorzettingsvermogen en een slimme planning is het heel goed mogelijk om jouw kindje gewoon borstvoeding te blijven geven!

Er is nog veel te doen voor je weer aan het werk gaat!

Allereerst moet je bekend raken met het kolfapparaat, je beste vriend de komende tijd. Ongeveer twee weken voordat je weer gaat werken, begin je met het vervangen van een borstvoeding door een flesje met jouw eigen melk. Doe dit eerst om de dag en vervolgens iedere dag. Als het afkolven echt niet lukt, kun je ook overwegen om overdag flesvoeding te geven. 's Ochtends en/of 's avonds kan je baby dan aan de borst blijven drinken. De hoeveelheid melk die je produceert past zich automatisch aan dit nieuwe ritme aan.

Tip: kolf in de week voordat je gaat werken wat extra melk af als je voldoende hebt (meestal in de ochtend) of tussen twee voedingen door. Zo bouw je een voorraad op die je in kunt vriezen.

Een nieuw ritme

Als je weer aan het werk bent, kun je ook 's avonds kolven. Dan heb je meestal meer tijd en rust dan in de ochtend. Bewaar afgekolfde melk in een koeltas of koelbox als je onderweg bent. Zet het in de koelkast zodra je bij het kinderdagverblijf of de oppasmoeder bent. Zorg op je werk voor een rustige omgeving waar je niet wordt gestoord zodat je op je gemak kunt afkolven. Overleg met je baas over de tijdstippen waarop je kunt kolven, liefst zo regelmatig mogelijk. Als je hier een goed ritme in hebt, geeft dat je rust en dat maakt het kolven makkelijker. Als je het geluk hebt dat je werk niet ver van het kinderdagverblijf is, kun je er ook voor kiezen om zelf borstvoeding te geven. Je mag hier maximaal een kwart van je werktijd voor gebruiken totdat je kindje tien maanden is. Als je werk te ver weg is, probeer dan in ieder geval de avondvoeding zelf te geven; het is de beste ontspanningsmethode die er is! De band die jij en je baby samen hebben opgebouwd, verandert nu langzaam in een nieuw soort relatie; net zo intens, maar wat meer open voor de rest van de wereld.

Pas op voor onverwacht lekken

Zorg dat je altijd een extra beha en bovenkleding bij je hebt, zodat je niet met gênante vlekken rond hoeft te lopen. Zoogkompressen zijn ook handig. Je kunt herbruikbare soorten of wegwerpsoorten gebruiken. Verwissel ze regelmatig gedurende de dag en na het kolven. Het lijkt in het begin misschien wat vreemd om dit soort artikelen mee te nemen naar je werk, maar het is echt belangrijk dat je nergens om verlegen zit. Let wel op dat je niet naar je zoogkompressen grijpt als je telefoon rinkelt in je tas!

Wat zijn mijn rechten?

In Nederland is een aantal zaken in de wet vastgelegd:

Dit is een samenvatting van Artikel 4.3.8. Voedingsrecht, uit de Arbeidstijdenwet (2007). Je hebt de eerste negen levensmaanden van je kind het recht om te voeden en/of te kolven op je werk. In de praktijk zal het vaak zo uitgelegd worden dat je op je werk doorbetaald kunt blijven kolven, tot de tienmaandenverjaardag van je kind. Feitelijk kolf je dan een maand langer doorbetaald dan wettelijk geregeld is.

Je mag de beschikbare tijd ook gebruiken om naar je kindje toe te gaan zodat je hem kunt voeden.

Je mag tot een kwart van je werktijd gebruiken om te voeden en/of te kolven. Je hebt daarnaast ook recht op je normale pauzes.

Je wordt door je werkgever normaal uitbetaald, dus ook voor de tijd die je kolft of voedt.

Je werkgever moet zorgen voor een ruimte die goed verwarmd, hygiënisch en afsluitbaar is, zodat jij comfortabel kunt kolven. Een toilet is geen geschikte ruimte. Indien er geen geschikte ruimte beschikbaar is, moet je werkgever je de kans geven om thuis te voeden of kolven.

Kim, moeder van Sem (3 maanden oud)
”Ik ben deze week weer begonnen met werken. Ik vond het heerlijk om tijdens de lunch en de koffiepauze al mijn collega's te vertellen over de afgelopen maanden (de bevalling, de borstvoeding, het kinderdagverblijf, etc.). Het was ontzettend leuk om iedereen weer te zien en even bij te kletsen. Althans, in het begin... Nu krijg ik elke keer last van een schuldgevoel als ik Sem achterlaat op het kinderdagverblijf. Ik weet dat dit heel normaal is en ik vind het ook wel lekker om weer onder de mensen te zijn en me op mijn werk te storten. Sem is bovendien blij met al zijn nieuwe vriendjes! Ik ga er dus maar van uit dat mijn schuldgevoel vanzelf weer verdwijnt."