Eindelijk begrijp ik (bijna) wat mijn baby bedoelt!

Lachen, huilen, brabbelen ... als mijn kindje tegen me praat, begrijp ik bijna alles! Het heeft wat moeite gekost (ik gaf hem een flesje als hij huilde van vermoeidheid omdat ik dacht dat hij honger had, ik ging met hem stoeien vlak voor het slapen gaan zodat hij helemaal opgewonden werd, ik moest leren 'potverdorie' te zeggen in plaats van lelijke woorden ...), maar nu begrijp ik dat mijn baby op mij reageert en voortdurend met me communiceert. Een enorme ontdekking, zowel voor hem als voor mij! Zo heb ik leren ontcijferen wat mijn baby me wil zeggen!

Baby huilt. Heeft hij ergens pijn?

In het begin wist ik niet goed wat de verschillende soorten gehuil betekenden, maar nu kan ik precies zeggen of hij moe is, honger heeft of ergens bang voor is. Ik heb zelfs allerlei manieren ontdekt om hem te troosten. Ik vertel hoe mijn dag is geweest, hoe het op het werk was of bij de voetbalwedstrijd van afgelopen weekend en wat hij in de toekomst allemaal voor geweldige dingen gaat doen.

Om hem te kalmeren heb ik ook mijn eigen technieken; ik neem hem mee naar buiten in de kinderwagen of wieg hem zachtjes in mijn armen heen en weer. Het werkt altijd!

Aangezien ik natuurlijk een modelvader ben, sta ik erop dat we de taken verdelen. Wie staat er 's nachts op als ons kleintje een nachtmerrie heeft? Papa, wie anders! Ook al moet ik toegeven dat ik niet altijd de eerste ben die de baby hoort huilen.

Baby en mijn geweldige humor

De eerste geweldige momenten die ik met mijn kleintje heb beleefd, waren de eerste lachjes. De glimlach uit reflex, de vriendelijke lach, de ondeugende lach en vanaf een maand of vier het gegiechel!

Mijn technieken om hem aan het lachen te krijgen, werken altijd: gekke bekken trekken, overal kusjes geven en doen alsof ik hem op ga eten, heel gek zingen en dansen... Ook leuk is poppenkast, 'daar komt een muisje' en 'kiekeboe' met de deken - minimaal vijf keer en soms nog meer, als hij nog steeds moet lachen. Meestal heeft hij er eerder genoeg van dan ik!

Mijn baby en ik, wij begrijpen elkaar!

Ik ben al tegen mijn kindje gaan praten toen hij nog in de baarmoeder zat en nu ga ik daar gewoon mee door. Als we met de rammelaar spelen, vertel ik over de rammelaar en als ik zijn sokjes aan doe, praat ik over sokken. Mijn stem stimuleert mijn baby, dus ik praat voortdurend tegen hem. Hij begrijpt mij net zo goed als ik hem.

Ik weet nu alles over de verschillende fasen van zijn taalontwikkeling, van brabbelen en klanken nabootsen tot de eerste woordjes en zinnetjes. Toen mijn kleintje voor het eerst "papa" zei, kreeg ik tranen in mijn ogen.

Daarna kwam helaas de "nee"-fase, waarmee wij net als alle andere ouders moesten leren omgaan. Ik liet hem zien wie de baas is, althans, dat heb ik geprobeerd....

Communiceren met baby
"Ik kan me nog herinneren hoe we thuiskwamen van het ziekenhuis. Ik ben met ons kleintje heel het huis door gewandeld en heb hem elke kamer en ieder ding laten zien. Sommige mensen vinden dat misschien raar, maar ik weet zeker dat mijn baby het leuk vindt als ik met hem praat over van alles en nog wat".