Wat moet ik doen als mijn peuter 's nachts begint te schreeuwen?
Meestal valt mijn kindje binnen een paar minuten in slaap, maar tegenwoordig wordt hij midden in de nacht schreeuwend wakker en is maar moeilijk te kalmeren. Ik maak me zorgen en kan wel wat advies gebruiken...
Ben je al een aantal nachten wakker geworden van gehuil en geschreeuw van je kleintje? Geef de moed nog niet op! Dit is een normale en tijdelijke fase waar een groot deel van alle kinderen tussen de 6 maanden en 5-6 jaar mee te maken krijgt. Deze "slaapaandoening" is van belang voor de geestelijke en emotionele ontwikkeling van je kindje. Hieronder geven we je wat tips om beter met de nachtmerries en nachtangsten van je kindje om te gaan.
Nachtmerries. Help, ik word aangevallen door monsters!
Nachtmerries beginnen over het algemeen rond het derde levensjaar en kunnen regelmatig voorkomen tot kinderen een jaar of vijf zijn. Ze vinden plaats aan het einde van de nacht, tijdens de remslaap.
Draken, monsters, spoken ... er zijn heel veel enge wezens die 's nachts op bezoek kunnen komen bij je kindje. Op deze leeftijd is dat heel normaal: nachtmerries symboliseren de angsten van een kind. Misschien heeft hij een enge hond op tv gezien of een boek gelezen over een boze heks. Dan kan zo'n figuur hem 's nachts blijven achtervolgen! Daarnaast fungeren nachtmerries als een uitlaatklep voor frustraties, verdriet en angsten van een kind. Het is een natuurlijk fenomeen en helpt bij de verwerking van emoties.
Hoe moet je ermee omgaan? Vooral door je kindje te troosten! Maak de angsten van je kleintje niet erger dan ze zijn, maar negeer ze ook niet. Leg uit dat monsters in het echt niet bestaan. Dat stelt je kindje hoogstwaarschijnlijk gerust en dan kan hij weer lekker gaan slapen. De volgende dag kun je met hem praten over het tv-programma of het boek. Lees het boek samen nog een keer of kijk samen naar het programma, zodat je kleintje over zijn angst heen kan komen.
Nachtangst: angstaanjagend... maar wel onschuldig
Nachtangsten zijn niet hetzelfde als nachtmerries; ze vinden plaats aan het begin van de nacht tijdens de non-remslaap, meestal bij kinderen tussen de vier en acht jaar. In tegenstelling tot kinderen die een nachtmerrie hebben, worden kinderen met nachtangsten niet wakker. Ze zitten rechtop in hun bed met de ogen wijd open, onrustig, zwetend en vaak schreeuwend ... maar ze slapen nog steeds! Het is een eng gezicht maar het heeft geen zin je kindje op dat moment wakker te maken, want meestal begrijpt hij dan niet waarom je dat hebt gedaan. Zulke voorvallen duren vaak maar een paar minuten, waarna je kindje vanzelf weer rustig wordt. De volgende ochtend herinnert hij zich er niets van!
Te weinig slaap kan een oorzaak zijn van nachtangsten. Deze nachtelijke voorvallen kunnen voor kinderen ook een manier zijn waarop ze hun zorgen of angsten uiten die te maken hebben met nieuwe situaties: naar school, de komst van een broertje of zusje, etc.
Als je denkt dat de nachtangsten worden veroorzaakt door slaapgebrek, probeer je kindje dan wat vroeger naar bed te brengen of 's middags wat langer te laten slapen. Zorg ervoor dat hij niet te laat naar bed gaat, want daardoor wordt zijn slaaproutine onderbroken. Als de nachtangsten niet ophouden, kun je dit het beste even bespreken met de huisarts of het consultatiebureau.
Hoe kan ik mijn kleintje helpen?
Je kunt zelf ook een paar dingen doen om de rust 's nachts terug te laten keren.
- Geef je kindje een nachtlampje, daarmee voelt hij zich 's nachts waarschijnlijk veiliger.
- Laat de deur een beetje open zodat hij het licht van de gang kan zien. Zo voelt hij zich niet helemaal afgesloten van de rest van de wereld en dat stelt hem gerust.
- Zorg voor een vast ritueel voor het slapen gaan, "inspecteer" zijn kamertje, zing een liedje of lees een verhaaltje - dat biedt je kindje houvast en vertrouwen. Maar vergeet niet dat hij wel alleen in slaap moet leren vallen.
- Zijn favoriete knuffel kan hem helpen om de monsters weg te jagen!
- Als je kindje echt nog meer troost en knuffels nodig heeft, kun je hem even bij je in bed nemen. Maar doe dat niet te vaak en niet langer dan een paar minuten. Daarna moet je kindje in zijn eigen bedje in slaap vallen!
Mijn zoon heeft vaak nachtmerries. Om hem te helpen heb ik een ‘nachtmerrievanger’ verzonnen: ik heb een oude schoenendoos beschilderd met allerlei kleuren en die hebben we samen onder het bed gezet. Sindsdien is hij 's nachts niet meer wakker geworden! - Laura, moeder van Daan
Gerelateerde artikelen